#48: Het geprikkelde kinderbrein
Het is vroeg, nog donker in mijn slaapkamer. Ze fluistert zacht dat ze écht niet meer kan slapen. Ik druk op het knopje van mijn telefoon en zie dat het tien vo...
Het is vroeg, nog donker in mijn slaapkamer. Ze fluistert zacht dat ze écht niet meer kan slapen. Ik druk op het knopje van mijn telefoon en zie dat het tien vo...
Het is donderdagavond. De regen tikt tegen mijn raam en in mijn hoofd. De was is opgehangen en in de keuken is niet te zien dat ik zojuist samen met mijn groots...
Genoeg vissen in de zee, op ieder potje past een dekseltje en geen hand vol maar een land vol. Zomaar wat loze kreten die je als vrijgezelle 35-plusser ongevraa...
Het is zaterdagochtend. Ik heb uitgeslapen tot zeker half acht want dochterlief is dit weekend bij haar vader. Het vooruitzicht op lang uitslapen resulteert mee...
Een vader op een longboard racet mij voorbij op het schoolplein. Hij draagt een korte broek in december en zijn twee kinderen, een jongen en een meisje, volgen ...
Wat ongemakkelijk loop ik langs hem heen zijn kamer binnen. Ik weet niet of ik hem weer een hand moet schudden, ik besluit het niet te doen. We kennen elkaar in...
Het is zondagochtend, vijf voor elf. De dame van de receptie staat met een klant in een soort snoepautomaat te gluren. Ik hoor haar uitleggen dat maat M ook ech...
Het is dinsdagavond, tien voor half acht. Ik stel mij voor aan de juf die tegenover mij plaats neemt op het te kleine stoeltje. Ze heeft met de andere juffen ov...
Het is dinsdagochtend, nog geen acht uur. Onder het balkon van mijn nieuwe appartement is de markt al opgebouwd. Ik slenter met mijn meisje langs de kramen. Met...
Het is zondagmiddag, pyjamadag. Mijn dochter en ik besluiten de hele dag binnen te blijven. Zelfs het bericht dat een vriendin diezelfde middag niet op bezoek k...