#66: “Als ik later groot ben…”

Drie jaar was ze. Het kleine schattige schepseltje keek door een wc-rol. Ik prees haar ‘kunstwerk’: “Wat een mooie verrekijker!” Ze keek mij aan alsof ik niet goed bij mijn hoofd was. “Het is een telescoop…”

Het is een pienter meisje. Al jong was ze welbespraakt en kletste ze de oren van je hoofd. Van wie zou ze dat nou hebben? Haar woordenschat was uitgebreid en haar geheugen uitstekend. “Ze loopt een beetje voor.” Verschrikkelijk. Zelf krom ik mijn tenen wanneer ik het ouders hoor zeggen, maar ik maak mij er regelmatig zelf ook schuldig aan. Vooral wanneer ik uitleg waarom ik voor een andersoortig onderwijs heb gekozen waarbij ze iets meer haar eigen tempo kan aangeven en uitdaging krijgt in het zelf plannen van alle werkzaamheden. Dat ze zelf verantwoordelijk is voor het afwerken van haar taken etc. En gisteren was het dan zover: voor het eerst huiswerk! Er was zowaar iets niet af en de juf besloot dat ze het mee naar huis moest nemen, zodat ze haar weektaak toch zou afronden.

26 – ? – ? – 44 – 50 – ? – ? Tijdens het eten bekijken we samen de reeksen. We hebben er allebei plezier in en ze zegt dat ze wel vaker huiswerk zou willen. Ik grap dat ze daar later vast anders over denkt. We praten verder over ‘later’, het voortgezet onderwijs en dat je ook kunt gaan studeren. Mevrouw wil zo lang mogelijk naar school.

“Weet je wat ik dan wil worden?”
– “Nou?”
“Politieagent.”

“Echt niet”, zeg ik. Het is alsof ik mijn vader hoor. Hij zat zelf bij de politie en drukte zijn prinses bij de eerste keer dat ze het voorstelde om ook bij de politie te gaan duidelijk op haar hart: ‘nee’. En daar viel nooit aan te tornen, dus dat idee zette ik destijds snel uit mijn hoofd. “Het kan heel gevaarlijk werk zijn”, vervolg ik. “Stel je eens voor dat ze op je schieten?” “Nou, ik zit toch op turnen? Dan maak ik gewoon een koprol of een radslag.”

De beroepskeuze is een terugkerend onderwerp van gesprek. In 2014 wilde ze nog verkoopster bij Dirk van den Broek worden. Ook dat idee werd door mij afgeschoten en nadat ik uitgelegd had dat het misschien leuker is om iets te gaan waar je veel en goed moet nadenken of andere mensen kunt helpen, switchte ze moeiteloos naar ‘computerproblemen oplossen voor mensen’. Ook blijft ‘beroemd’ favoriet. Dierendokter viel af toen bleek dat je daarbij regelmatig bloed zult zien. Bakker blijft ook optie, maar dan alleen taartjes, want dan hoef je niet zo vroeg je bed uit.

Gelukkig hebben we nog even tijd en zijn de mogelijkheden nog eindeloos. Ze is immers slim zat. Ik krom mijn eigen tenen bij de gedachte dat ik ook zo’n ouder ben. “Nou, tja, de mijne dus… Alleen maar A1 scores op haar CITO.” Jullie mogen mij voortaan een mep verkopen wanneer ik weer sta te pochen.

Ze lost nog een reeks op. Ik kijk naar haar en fantaseer over haar toekomst. “Wat wil jij dan later écht, Eef?”
“Een beugel. Met van die plaatjes. Dat vind ik stoer.”

#66 als ik later groot ben

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

%d bloggers liken dit: