Het is zaterdagochtend en ik ben niet wakker geworden van geluiden van buitenaf. Zo’n ochtend dat je langer dan normaal nodig hebt om te beseffen waar je bent en welke dag het is. ‘Waar’ is een vraag die ik mijzelf eigenlijk niet hoef te stellen, maar mijn brein houdt ervan om mij zo nu en dan te laten ontwaken in een roes van de gedachte aan andermans bed. Langzaam besef ik het. Zaterdag 8 april. Speeddate-dag. Twintig mannen. Ieder drie minuten. Arme schapen.
Zonder blikken of blozen deel ik mijn leven met de wereld. Via de kijkdoos van social media kan iedereen een blik werpen in mijn volgeplakte schoenendoos. Het crêpepapier aan de bovenkant geeft een mooier beeld dan met het nietsverhullende daglicht. In de hoek, daar laat het plakband een beetje los en is de naakte waarheid duidelijk zichtbaar. En de achterkant van de zorgvuldig uitgeknipte plaatjes ziet niemand. Hoe ik huil bij hartverscheurende nieuwsbeelden, hoe ik mijn wasmachine weer laat draaien met dezelfde was omdat ik eerder geen zin had om het wasgoed eruit te halen. Hoe ik mijn bord af lik als ik geen goed voorbeeld hoef te geven en dat ik ondanks al mijn bla-bla het liefst alleen ben met een boek en een koptelefoon op waar geen geluid uit komt.
“Jij zet té veel op je Facebook, die-en-die zei het ook, dat moet je niet doen”.
“Dat staat jou helemaal niet”.
“Nou, daar stond je ook niet charmant op, die foto zou ik nooit plaatsen.”
En mijn ‘lievelings’ van deze maand: “Op foto’s ben je altijd zó knap.” Bedankt voor een ieders ongevraagde advies en commentaar. In 1982 zong Doe Maar over een knop op de tv, die zit ook op social media, die heet ‘ontvolgen’. Doe maar als je daar gelukkiger van wordt.
Met drie vriendinnen ga ik. Ik heb medelijden met de mannen die vanavond door hebben dat er aan de vier opeenvolgende tafeltjes vrouwen zitten die elkaar goed kennen.
De een is zenuwachtig.
De ander hoopte dat ze op de reservelijst zou blijven staan.
Nummer drie vraagt zich vooral af waar ze moet parkeren.
En de laatste, die gaat zo nog even onder de zonnebank om te proberen om op haar profielfoto (#nofilter) te lijken en trekt iets groens uit de kast, want dat schijnt haar goed te staan. Zegt men…